​Water besparen begint bij het lastenboek

Bij het ontwerpen van (publieke) gebouwen en bij de creatie van de lastenboeken ligt de nadruk op het energieverbruik. Minder aandacht wordt gegeven aan het waterverbruik. En dat is een gemiste kans, stelt Dirk Vanden Breede, managing director van Schell Belgium.  

Water is een kostbaar goed en een verstandig en gecontroleerd waterverbruik is broodnodig. In publieke gebouwen kan het waterverbruik nogal oplopen. Nochtans kan dit met enkele simpele ingrepen worden beperkt, zonder toe te geven aan gebruiksgemak én hygiëne. Belangrijke vereiste: in het lastenboek moet zeer duidelijk afgebakend worden beschreven welke kranen men in de sanitaire installaties wil. 

“In publieke gebouwen komen veel mensen samen en zijn dus een groot aantal sanitaire voorzieningen nodig. Het waterverbruik is dus navenant, maar door zelfsluitende kranen, ofwel de mechanische ofwel de electronische, kunnen al behoorlijke besparingen worden behaald,” vertelt Vanden Breede. “Naast het waterverbruik moet ook grondig worden nagedacht over de hygiëne. Waar veel mensen komen, is er nu eenmaal een grotere kans om bacteriën over te dragen. Handhygiëne is altijd al belangrijk geweest om besmettingen te voorkomen. En ook daar speelt het type kraan een rol in. De traditionele kraan moeten we allemaal vastpakken om te openen en te sluiten. De mechanische kraan moeten we aanraken om te openen terwijl het sluiten al automatisch gaat. Bij een elektronisch, zelfsluitende kraan gaat het allemaal vanzelf. Bij de elektronische zelfsluitende kraan raken we hem niet meer aan en toch is er voldoende water om onze handen te wassen. Dit is niet alleen beter voor de hygiëne maar ook voor het waterverbruik!”

“Waarom blijven we dan de manuele kranen voor­schrijven wanneer we duidelijk zien dat er grote voordelen zijn qua hygiëne en waterverbruik”, stelt Vanden Breede zichzelf dé vraag bij uitstek. “Uiteraard begrijpen we dat het budget steeds onder controle moet blijven en dat uitspattingen onmogelijk zijn, maar het gaat hier over een eerder beperkte meerprijs die ruimschoots terugverdiend wordt door het minder hoge ziekteverzuim en de bijbehorende kosten voor medicatie en de besparing op het waterverbruik.”